جهت مشاهده کامل ویدئو و کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک نمایید

آنچه در این مقاله می خوانید:

• دیدگاه های ایلان ماسک درباره آینده
• برنامه های ایلان ماسک برای ساخت ماشین «گری»
• چالش پیش روی ماشین های پرنده از نگاه ایلان ماسک

ایلان ماسک کیست؟

مطمئناً تاکنون حداقل یکبار نام ایلان ماسک به گوش شما خورده است. او یک مخترع و یکی از کارآفرینان بسیار مؤثر در زمینه تکنولوژی در آمریکا می‌باشد. او بنیانگذار شرکت‌های بزرگی می‌باشد که همگی توانسته‌اند به بخش مهمی از اقتصاد دنیا تبدیل شوند. برخی از این شرکت‌ها عبارتند از تسلا موتورز، Paypal و SpaceX. او اخیراً در حال توسعه یک سیستم حمل و نقل جدید به نام Heperloop می‌باشد که امکان جا به جایی با سرعت بسیار بالا را برای همگان فراهم می‌کند. چندی پیش او به برنامه TED دعوت شده بود تا مصاحبه‌ای را با کریس آندرسون، یکی از مدیران و بنیان گذاران این برنامه داشته باشد. شما می‌توانید در ادامه متن مصاحبه این دو را مطالعه نمایید.

دیدگاه های ایلان ماسک درباره آینده

کریس اندرسون: «سلام ایلان، دوباره به TED خوش آمدید. از اینکه مهمان ما هستید بسیار خرسندیم.»
ایلان ماسک: «از اینکه من را دعوت کرده‌اید، ممنون می‌باشم.»

کریس: «بسیار خب. ما قرار است در نیم ساعت آینده زمانی را صرف بررسی دیدگاه شما درباره آینده‌ای هیجان‌انگیز نماییم. حدس می‌زنم که سؤال اول کمی عجیب به ‌نظر برسد. به چه دلیلی شما تا این اندازه کسل کننده می‌باشید؟»
ایلان: «معمولاً خودم هم این سؤال را از خودم می‌پرسم. ما در تلاش هستیم که در زیر شهر لس‌آنجلس، حفاری انجام دهیم و این ابتدای ساخت چیزی است که امیدواریم شبکه‌ای سه‌بُعدی از تونل‌ها برای کم‌کردن ترافیک را به انجام برساند. در حال حاضر، ترافیک یک مسئله اعصاب‌خُردکن است. ترافیک مردم را در سراسر دنیا تحت تأثیر قرار می‌دهد. بخش بزرگی از زندگی شما را هدر می‌دهد. این وحشتناک است. به‌ویژه در شهر لس‌آنجلس.»

+: «فکر می‌کنم همراه خودتان اولین تصاویر نشان داده شده از این تونل‌ها را آورده‌اید. آیا اجازه داریم آنها را نمایش دهیم؟»

-: «بله، حتماً. این اولین باری است که ما نشان می‌دهیم که در مورد چه چیزی صحبت می‌کنیم. چند نکته‌ی کلیدی وجود دارد که در داشتن شبکه‌ی سه‌بعدی از تونل‌ها بسیار مهم می‌باشند. اول از همه، باید بتوانید ورودی و خروجی تونل را به صورت یکپارچه در بافت شهر بسازید. پس با داشتن یک آسانسور و نوعی اسکیت برای ماشین که بر روی یک آسانسور قرار دارد، می‌توانید ورودی‌ها و خروجی‌های شبکه‌ی تونل را تنها با استفاده از دو جای پارک بسازید. سپس ماشین روی اسکیت قرار می‌گیرد. اینجا هیچ محدودیت سرعتی وجود ندارد. ما در تلاش هستیم تا آن را به شکلی طراحی کنیم که بتواند با سرعت 200 کیلومتر بر ساعت کار کند.»

+: «چقدر؟»
-: «200 کیلومتر بر ساعت یا حدود 130 مایل بر ساعت. در نتیجه شما می‌توانید برای مثال از وست‌وود تا فرودگاه لس‌آنجلس را در پنج یا شش دقیقه بروید.»

+ «پس احتمالاً در مراحل اولیه، مانند یک راه عوارضی می‌باشد که حدس می‌زنم ترافیک را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. درست است؟»
-: «نمی‌دانم مردم در ویدیو به این موضوع توجه کرده‌اند یا نه. اما هیچ محدودیتی در تعداد سطوح تونلی که می‌توانید داشته باشید وجود ندارد. شما می‌توانید بیشتر از آن چیزی که به بالا می‌روید، در عمق بروید. عمیق‌ترین معادن، خیلی عمیق‌تر از ارتفاع بلندترین ساختمان‌ها هستند. پس می‌توانید تراکم شهری را در هر سطحی با شبکه‌ی تونل‌های سه‌بعدی کاهش دهید. این نکته خیلی مهم است. یک ادعای اصلی برای رد این تونل‌ها این است که یک لایه از تونل‌ها که به سادگی تراکم یک سطح را کم می‌کند، در ادامه خود آن لایه شلوغ می‌شود و ما دوباره به همان نقطه‌ی شروع برمی‌گردیم. اما نکته‌ای که شما باید بدانید این است که شما می‌توانید هر تعداد دلخواهی از تونل‌ها را در هر تعدادی از سطوح داشته باشید.»

برنامه های ایلان ماسک برای ساخت ماشین «گری»

+: «از نظر خیلی از مردم حفاری پرهزینه می‌باشد و این مسئله جلوی ایده شما درباره تونل‌ها را می‌گیرد.»
-: «بله. حق با آن‌ها‌ست. به ‌عنوان مثال، توسعه‌ متروی لس‌آنجلس که فکر می‌کنم 4 کیلومتر باشد، حدود دو میلیارد دلار تمام شده است. در نتیجه هزینه‌ی توسعه متروی لس‌آنجلس تقریباً یک میلیون دلار به ازای هر مایل است و البته این نمونه مجهزترین متروی دنیا هم نمی‌باشد. بنابراین می‌توان گفت که معمولاً حفر تونل‌ها خیلی سخت است. فکر می‌کنم باید هزینه‌ی تونل سازی به ‌ازای هر مایل را حداقل ده برابر بهبود ببخشیم.»

+: «شما فکر می‌کنید که چگونه می‌توانید به آن مرحله برسید؟»
-: در واقع به ‌نظر من اگر تنها دو‌ کار انجام دهید، می‌توانید تقریباً تا اندازه‌ی زیادی به بهبود برسید و حتی من فکر می‌کنم می‌توانید از آن فراتر هم بروید. اولین کار این است که قطر تونل را دو یا سه برابر کاهش دهید. با توجه به مقررات، تونلی یک‌طرفه باید در حدود 7 یا 8 متر قطر داشته باشد تا اجازه عبور خودروهای آتش نشانی، اورژانس و تهویه کافی برای ماشین‌های بنزینی را بدهد. اما اگر قطر تونل را به اندازه‌ای که ما در حال انجام آن هستیم، یعنی 3/5 متر کاهش دهید، این قطر برای عبور یک اسکیت الکتریکی زیاد هم می‌باشد. پس قطر تونل را به نصف کاهش دهید و سطح مقطع تونل را یک‌چهارم کنید. بدین ترتیب هزینه‌ی ساخت تونل متناسب با مساحت سطح مقطع آن کاهش می‌یابد.

پس تا این‌جا یک بهبود تقریباً پنجاه درصدی خواهیم داشت. در حال حاضر ماشین‌آلات حفر تونل نیمی از زمان کار می‌کنند و سپس متوقف می‌شوند و زمان باقی‌مانده به تقویت دیواره‌ی تونل می‌گذرد. پس اگر به جای آن، ماشین حفر تونل را به شکلی طراحی کنید که به طور مداوم تونل‌سازی و مقاوم‌سازی کند، بهبودی دو برابری را به دست می‌آورید و به ضریب هشت می‌رسید. این ماشین‌آلات از حد توان و محدوده‌ گرمایی خود فاصله دارند، پس اساساً می‌توانید توان آنها را نیز افزایش دهید. فکر می‌کنم می‌توانید حداقل به ضریب دو برسید. شاید روی هم رفته، تا همان جا بهبود چهار یا پنج برابری را داشته باشید.

بنابراین من فکر می‌کنم یک سری مراحل نسبتاً ساده وجود دارد که بهره‌وری ساخت تونل را به‌ ازای هر مایل تا حد زیادی افزایش می‌دهد. در واقع هدف ما این است که یک ماشین حلزونی به اسم «گری» داشته باشیم. گری، همان حلزون در انیمیشن «باب اسفنجی» است. در حال حاضر گری می‌تواند در مقایسه با یک ماشین حفر تونل، 14 برابر سریع‌تر حرکت کند.

+: «شما می‌خواهید گری را شکست دهید؟»
- «درست است. ما می‌خواهیم گری را شکست دهیم. او خیلی پُر‌حوصله نیست اما این یک پیروزی خواهد بود. پیروزی، شکست ‌دادن حلزون است.»

چالش پیش روی ماشین های پرنده از نگاه ایلان ماسک

+: «خیلی از مردم، وقتی در مورد شهرهای آینده رویاپردازی می‌کنند، تصور می‌کنند که راه‌حل اصلی، ماشین‌های پرنده‌ای می‌باشند که بالای سطح زمین در حرکت هستند. چرا از نظر شما ماشین‌های پرنده راه‌حل بهتری نیست؟ در این مورد در خصوص هزینه‌های حفاری نیز صرفه‌جویی می‌شود.»
-: «درست است. من طرفدار وسایل پرنده هستم. چرا که خودم موشک می‌سازم. پس چیزهایی که پرواز می‌کنند را دوست دارم. این یک جهت‌گیری در برابر وسایل پرنده نیست ولی چالشی پیش روی ماشین‌های پرنده است که آن‌ها را بسیار پر‌‌سر‌و‌صدا می‌کند. نیروی باد تولید شده، بسیار زیاد است. بیایید تصور کنیم که چیزی در بالای سر شما در حال پرواز باشد. آن‌ها دسته‌ای از ماشین‌های پرنده‌ می‌باشند که از این ‌سو به آن ‌سو در حرکت هستند و مطمئناً این موقعیتی نیست که استرس شما را کم کند. شما با خودتان فکر نمی‌کنید که امروز احساس بهتری دارم. بلکه به این فکر می‌کنید که برای مثال آیا آن‌ها قالپاق خود را سرویس کرده‌اند یا قرار است روی سر ما بیافتد و مثل گیوتین سرمان را قطع کند؟»

+: «پس شما این تصور را در شهرهای آینده دارید که زیر آن‌ها مملو از شبکه‌های سه‌بعدی از تونل‌ها است. آیا ربطی به هایپرلوپ دارد؟ آیا می‌توانید از این تونل‌ها برای ایده‌ی هایپرلوپ که چند سال پیش مطرح کردید، استفاده کنید؟»
-: «بله. ما برای مدتی روی مسائل هایپرلوپ کار کرده‌ایم. صرفاً این کار را برای یک مسابقه دانشجویی انجام دادیم. یک مسیر تست هایپرلوپ در مجاورت SpaceX ساختیم تا ایده‌های نوآورانه در زمینه‌ی حمل‌و‌نقل را تشویق کنیم. زمانی که این کار تمام شود، به بزرگ‌ترین اتاق خلاء در جهان بعد از برخورد ‌دهنده‌ی بزرگ هِیدرون تبدیل خواهد شد. انجام‌ دادن آن کار واقعاً جالب بود. یک نوع سرگرمی بود. ما یک ماشین جلوبرنده‌ی کوچک ساخته‌ایم تا ماشین‌های ساخت دانشجویان را هُل دهد و قصد داریم ببینیم که یک جلو‌برنده را می‌توانیم تا چه اندازه سریع بسازیم. ما خوش‌بین هستیم که بتوانیم از سریع‌ترین قطار جهان حتی در یک مسیر 1٫300 متری نیز سریع‌تر باشیم.»

+: «در نتیجه باید ترمزهای خوبی نیز داشته باشد.»
- «بله، همین‌طور است. این قطار یا تکه تکه می‌شود یا به معنای واقعی کلمه سریع حرکت می‌کند.»

مقاله پیشنهادی: مناظره جالب جک ما و ایلان ماسک درباره هوش مصنوعی

ایلان ماسک، ایده پردازی بزرگ

+: «فکر می‌کنید می‌توانید یک هایپرلوپ را در مسیر یک تونل تصور کنید که مسافت‌های طولانی را طی می‌کند؟»
-: «دقیقاً. با نگاه‌کردن به فن‌آوری تونل‌سازی، مشخص می‌شود که به منظور ساخت یک تونل، شما باید برای مقابله با نفوذ سفره‌های آب زیرزمینی، دیواره‌ی تونل را به شکلی طراحی کنید که در مقابل فشار پنج یا شش اتمسفر مقاوم باشد. فشار خلاء یا نزدیک به خلاء، تنها یک اتمسفر است. پس در واقع مشخص می‌شود که اگر تونلی بسازید که به‌ خوبی در برابر سفره‌های آب مقاوم باشد، به ‌طور خودکار قادر است که خلاء را حفظ کند.»

+: «پس عملاً می‌توانید نشان دهید که طول تونلی که برای اجرای هایپرلوپ مد‌نظر شما می‌باشد، تقریباً چقدر می‌باشد؟»
-: «من فکر می‌کنم هیچ محدودیتی از نظر طول وجود ندارد. شما می‌توانید هر چقدر که بخواهید حفاری کنید. فکر می‌کنم اگر قرار باشد یک هایپرلوپ را برای مثال از واشنگتن تا نیویورک اجرا کنیم، احتمالاً بخواهید تمام مسیر را به زیر زمین برویم. چرا که آن‌جا منطقه‌ای با تراکم بالا می‌باشد. شما از زیر ساختمان‌ها و خانه‌های زیادی می‌گذرید و اگر به اندازه‌ی کافی به عمق بروید، نمی‌توانید تونل را احساس کنید.

گاهی مردم فکر می‌کنند که این خیلی آزاردهنده است که یک تونل زیر خانه آنها حفر شود. اما اگر آن تونل برای مثال به فاصله‌ی بیشتر از سه یا چهار برابر قطر تونل‌ها در زیر خانه‌ی شما حفر شود، شما به هیچ وجه نمی‌توانید آن را احساس کنید. در حقیقت اگر شما با استفاده از هر دستگاهی، قادر باشید حفاری تونل را احساس کنید، می‌توانید بابت آن دستگاه از اداره گمرک و گشت مرزهای ایالات متحده که سعی می‌کند شبکه‌های زیرزمینی مواد مخدر را پیدا کند، پول زیادی به دست بیاورید. واقعیت این است که زمین به ‌طرز خارق‌العاده‌ای در دفع لرزش خوب عمل می‌کند و زمانی که عمق تونل از سطح معینی پایین‌تر باشد، لرزش، غیرقابل احساس خواهد بود.»

+: «پس به این منظور، شرکت جدیدی را به نام The Boring Company راه‌اندازی کرده‌اید. شما چقدر از وقت خود را به آن اختصاص می‌دهید؟»
-: «دو یا سه درصد.»

+: «پس برای خودتان یک سرگرمی خریده‌اید. سرگرمی یک نفر مثل ایلان ماسک این شکلی است.»
-: «در واقع به این شکل است که این افراد کارآموزان و افرادی هستند که به صورت نیمه‌وقت این کار را انجام می‌دهند. ما تعدادی ماشین‌آلات دست دوم را خریداری کردیم و مشغول کار بر روی آن می‌باشیم و تاکنون پیشرفت خوبی هم داشته‌ایم.»

تلاش‌های ایلان ماسک به عنوان مدیر تسلا

+: «بخش بیشتری از زمان شما، صرف الکتریکی‌کردن خودروها و حمل‌ونقل از طریق تسلا می‌شود. آیا یکی از انگیزه‌ها برای پروژه‌ی تونل‌ها درک این مسئله است که در واقع در دنیایی که ماشین‌ها الکتریکی و خودران دیده می‌شوند، ممکن است در آینده هم ماشین‌های بیشتری نسبت به زمان فعلی در جاده‌ها وجود داشته باشد؟»
-: «دقیقاً. خیلی از مردم فکر می‌کنند که وقتی شما ماشین‌ها را خودران می‌سازید، آن‌ها قادر هستند سریع‌تر حرکت کنند و همین موضوع باعث کاهش ترافیک می‌شود. این تصور تا حدی درست است. اما به محض این‌که ماشین‌های خودران که رفت‌و‌آمد با آن‌ها به مراتب ارزان‌تر است را توسعه دهید، می‌توانید از نقطه‌ای به نقطه‌ی دیگر بروید. رفتن با یک ماشین، مقرون‌‌به‌‌صرفه‌‌تر از رفتن با اتوبوس خواهد بود. مثلاً از قیمت بلیط یک اتوبوس کمتر خواهد شد. بنابراین به ‌دلیل توسعه‌‌ ماشین‌های خودران، میزان رانندگی نیز بسیار بیشتر می‌شود و در واقع وضعیت ترافیک خیلی بدتر خواهد شد.»

+: «شما کسب و کار تسلا را با این هدف شروع کردید که جهان را متقاعد کنید که آینده متعلق به ماشین‌های الکتریکی است. چند سال پیش، مردم به شما می‌خندیدند اما اکنون شرایط تغییر کرده است. این درست است که تعداد بسیاری از خودروسازها و رقبا برنامه‌هایی جدی برای الکتریکی‌کردن ماشین‌های خود در آینده اعلام کرده‌اند؟»
-: «بله. من فکر می‌کنم تقریباً هر خودروسازی، برنامه‌ای برای وسایل نقلیه الکتریکی دارد. تفاوت آنها در جدیت آن‌ها است. بعضی‌ها در مورد انتقال کامل به خودروهای الکتریکی بسیار جدی می‌باشند و برخی دیگر سهل انگارانه از روی کارها عبور می‌کنند. برخی هم به ‌طرز عجیبی همچنان در حال پیگیری خودروهای سوختی هستند اما من فکر می‌کنم خیلی دوام نخواهد داشت.»

رونمایی از محصولات جدید در تسلا

+: «آیا شما احساس نمی‌کنید که الآن می‌توانید پیروزی‌ خود را اعلام کنید و بگویید: «من در نهایت توانستم این کار را انجام دهم.» سپس اجازه دهید دنیا به الکتریکی‌کردن بپردازد؟ شما نیز مسیر خود را ادامه دهید و روی موضوعات دیگری تمرکز کنید؟»
-: «من قصد دارم تا دورترین آینده‌ای که بتوانم تصور کنم، همراه با تسلا بمانم. موارد جذاب زیادی وجود دارد که ما می‌توانیم آنها را عرضه‌ کنیم. به ‌طور مشخص مدل شماره 3 به ‌زودی عرضه شده و از کامیون Tesla Semi پرده‌برداری خواهیم کرد.»

+: «ما قصد داریم به آن هم بپردازیم. مدل شماره 3 قرار است در حدود ماه جولای عرضه شود.
-: «بله، شروع تولید در جولای بسیار خوب به ‌نظر می‌رسد.»

+: «یکی از چیزهایی که مردم خیلی در مورد آن هیجان‌زده هستند مدل مجهز به هدایت خودکار است. شما مدتی قبل ویدیویی را منتشر کردید تا نشان دهید که این فن‌آوری به چه شکلی کار می‌کند. مشخصاً در حال حاضر در مدل S هم هدایت خودکار وجود دارد. در این باره کمی توضیح می‌دهید؟»
-: «در اینجا تنها از دوربین‌ها و جی‌پی‌اس استفاده می‌کنیم. هیچ LIDAR (سنجش فاصله با حس‌گر نوری) یا راداری استفاده نشده است. این مدل تنها از دید غیرفعال استفاده می‌کند که اساساً همان چیزی است که یک انسان نیز آن را به‌ کار می‌برد. انتظار می‌رود کل سیستم جاده‌ای به‌وسیله‌ی دید غیرفعال یا دوربین‌ها انجام شود. بنابراین زمانی که برای دوربین‌ها راه‌حلی پیدا کنید مسئله‌ی خودران‌بودن هم حل می‌شود. به ‌همین دلیل است که تمرکز ما به‌ شدت روی داشتن شبکه‌ی عصبیِ دید است که برای شرایط جاده بسیار کارآمد می‌باشد.»

+: «درست است. بسیاری از افراد دیگر روی لایدار کار می‌کنند اما هدف شما بیشتر روی دوربین‌ها و رادار است.»
-: «اما شما قطعاً می‌توانید تنها با دوربین‌ها به یک ابَرانسان تبدیل شوید. مثلاً شاید بتوانید ده برابر بهتر از چیزی که انسان می‌تواند آن را انجام دهد، شما تنها با دوربین‌ها آن را انجام دهید.»

+: «ماشین‌های جدیدی که در حال حاضر فروخته شده‌اند، هفت‌ عدد دوربین در خودشان دارند اما هنوز نمی‌توانند چیزی که نشان داده شده است را انجام دهند. چه زمانی می‌توانند این کار را انجام دهند؟»
-: «فکر می‌کنم بتوانیم تا پایان سال، در سرتاسر کشور از لس‌آنجلس تا نیویورک را به‌ طور کاملاً خودکار برویم.»

+: «در نتیجه شما می‌گویید در پایان سال یک نفر می‌تواند در ماشین تسلا بنشیند و بدون این‌که به فرمان دست بزند، نیویورک را انتخاب کند و ماشین خودش به آنجا برود.»
-: «بله.»

+: «به هیچ وجه نیاز نیست که فرمان را لمس کند؟ این اتفاق تا آخر سال 2017 صورت خواهد گرفت؟»
-: «بله، اساساً تا ماه نوامبر یا دسامبر امسال می‌توانیم همه‌ی مسیر را از یک پارکینگ در کالیفرنیا تا یک پارکینگ در نیویورک برویم. بدون این‌که در کل سفر به هیچ‌ کدام از تنظیمات دست بزنیم.»

+: «اما بخشی از آن به این دلیل امکان‌پذیر است که شما در حال حاضر ناوگانی از ماشین‌های تسلا را دارید که تمام این جاده‌ها را رفته‌اند. شما در حال جمع‌آوری داده‌های بسیار زیادی از جاده‌های کشوری هستید.»
-: «بله. چیزی که جالب خواهد بود این است که من تقریباً مطمئن هستم که حتی اگر در زمان حرکت ماشین، مسیر را تغییر دهید، باز هم می‌توانید آن مسیر را بروید. اینکه بگویید می‌خواهم در یک مسیر مشخص واقعاً خوب باشد، تقریباً کار راحتی است. اما این موضوع خودش یک بحث دیگر است. مسئله مهم این است که زمانی که وارد یک بزرگراه می‌شوید بتواند به شکل واقعاً خوبی حرکت کند و به هر جایی در سیستم بزرگراه در کشور موردنظر بروید. پس این اتفاق به مسیر لس‌آنجلس به نیویورک محدود نمی‌باشد. ما می‌توانیم مسیر را تغییر دهیم و در همان روز و در همان زمان، آن را به مسیر سیاتل به فلوریدا تغییر دهیم. در این حالت شما داشتید از لس‌آنجلس به نیویورک می‌رفتید اما اکنون از لس‌آنجلس به تورنتو می‌روید.»

رویای رانندگی خودکار واقعاً ایمن ایلان ماسک

+: «فکر می‌کنید از نظر فن‌آوری چقدر با این امکان که یک نفر بتواند یکی از ماشین‌های شما را بخرد، دست‌های خود را از روی فرمان بردارد، بخوابد و وقتی بیدار شود، ببیند که به مقصد رسیده است فاصله داریم؟»
-: «فکر می‌کنم حدود دو سال. در 99.9 درصد مواقع، هنر واقعی این نیست که یک محصول چگونه کار می‌کند. چرا که اگر برای مثال یک ماشین در هر 1000 بار، یکبار تصادف کند، شما هنوز هم نمی‌توانید راحت بخوابید و قطعاً باید به همین شکل باشد. این سیستم هرگز قرار نیست کامل باشد. هیچ سیستمی کامل نخواهد بود. ولی اگر بگویید اینکه یک ماشین در صد‌ برابر یا هزار برابر عمر انسان دچار حادثه شود، امری بعید به نظر می‌رسد، پس مردم می‌توانند بگویند: بسیار خوب. اگر هزار بار هم زندگی کنم به احتمال زیاد، هرگز تصادفی را تجربه نخواهم کرد. آن زمان شاید قابل قبول باشد.»

+: «من حدس می‌زنم نگرانی اصلی شما این است که ممکن است مردم خیلی زود گمراه شوند که این سیستم ایمن است. در نتیجه حوادث ناگواری به وقوع بپیوندد که باعث می‌شود دوباره به سر جای اول خود برگردیم.»
-: «من فکر می‌کنم سیستم هدایت خودکار حداقل قرار است تصادف را کم کند. مگر اینکه این اتفاق تنها در شرایط خاص رخ دهد. موضوع قابل‌توجه در مورد ایمنی و وسیله نقلیه این است که آنها مبتنی بر احتمالات می‌باشند. این بدین معناست که این شانس وجود دارد که هر زمان که یک راننده سوار ماشین می‌شود، به‌ دلیل اشتباه خودش تصادف کند. این احتمال هرگز صفر نیست. پس در واقع، آستانه‌ اصلی برای هدایت خودکار این است که قبل از آن‌که بتوانید به آن اتکا کنید، چقدر باید بهتر از یک انسان آن را درست کرده باشید؟»

+: «در نتیجه به نظر می‌رسد به ‌محض اینکه به رانندگی خودکارِ واقعاً ایمن دست پیدا کنیم، اختلال بزرگی در کل صنعت خودروسازی رخ خواهد داد. چرا که شما در مورد مردمی حرف زدید که می‌توانند ماشینی را بخرند که آنها را جلوی محل کار پیاده کند و سپس به آن اجازه دهند که خودش برود. پس شما برای مردم یک سرویس مثل Uber فراهم می‌کنید که برایتان درآمد هم داشته باشد. یعنی می‌تواند هزینه اقساط ماشین را هم پرداخت کند و بدین ترتیب شما می‌توانید یک ماشین رایگان داشته باشید. آیا این اتفاق واقعاً شدنی است؟»
-: «حتماً. این چیزی است که اتفاق خواهد افتاد. یک ناوگان از ماشین‌های خودران به اشتراک گذاشته خواهند شد که شما از میان آنها یک ماشین را می‌خرید. سپس می‌توانید انتخاب کنید که از آن به صورت اختصاصی استفاده کنید یا تنها با دوستان و افراد فامیل استفاده شود. شاید هم انتخاب کنید که تنها راننده‌های درجه یک بتوانند گاهی از آن استفاده کنند یا شاید هم استفاده نکنند. این اتفاق 100 درصد رخ خواهد داد. تنها این سؤال مطرح است که چه زمانی؟»

ادامه مصاحبه را در مقاله درس های موفقیت از ایلان ماسک (بخش دوم) بخوانید.