آنچه در این مقاله می خوانید:

• تفاوت در زندگی بر مبنای تفاوت در ویژگی های فردی
• استفاده از منابع موجود برای افزایش احساس شادکامی و رضایت
• درک ارزش ها و تفاوت های فردی

آیا همه افراد درصدد رسیدن به شادکامی و خرسندی هستند؟

آیا هدف همه کارهای ما دستیابی به احساس خرسندی است؟ اگر در جواب بگوییم بله، پس با چه استدلالی می‌توان کار افرادی را که شرط بندی می‌کنند توجیه کرد. آیا کسی که تمام دارایی خود را به این دلیل از دست می‌دهد و به فرد بیکاری تبدیل می‌شود، باز هم به دنبال دستیابی به احساس خرسندی است؟ در جواب باید گفت بله، چون این فرد ظرفیت نگه داری سرمایه خود را نداشته و خرسندی خود را در داشتن یک شخصیت بی‌باک و بی‌پروا می‌داند. دلایل او هر چه که باشد، نهایتاً به دنبال دستیابی به احساس خرسندی است.

ذهن ما نمی‌تواند برای هر کار دیگران، دلیلی پیدا کند و به همین خاطر ناگزیر است تصور کند که این کار باعث ایجاد حس خرسندی در فرد می‌شود. مثلاً شاید دلیل این که کسی یک شغل خاص را انتخاب می‌کند این باشد که در آن کار احساس خشنودی بیشتری دارد یا صرفاً درآمد بیشتری از آن کار کسب می‌کند یا به وسیله آن می‌تواند همسر خود را خشنود کند یا فشارهای زندگی‌اش را کم کند.

در روابط فردی و عاطفی هم وضع به همین منوال است. مثلاً شخصی، یک نفر را به عنوان شریک زندگی‌اش انتخاب می‌کند، احساس می‌کند که بدون او احساس خوشبختی نخواهد کرد. نکته‌ای که نباید فراموش کرد این است که انجام هر عملی الزاماً باعث ایجاد حس خرسندی در انسان نمی‌شود، چون انسان‌ها قطعاً دچار اشتباه می‌شوند. اما در هر حال، هدف نهایی هر کاری ایجاد حس رضایت در خود است.

تفاوت در زندگی بر مبنای تفاوت در ویژگی های فردی

همه انسان‌ها دارای یک ویژگی مشترک هستند و آن این که همه آنها به دنبال یافتن حس خرسندی و کامیابی در زندگی خود هستند. علاوه بر آن، هر انسانی به لحاظ شخصیتی با انسان دیگر متفاوت است. هر کسی زندگی متفاوتی را تجربه می‌کند، پیشینه و سطح دانش متفاوتی دارد. به همین خاطر است که هر کس، شادی و خرسندی را به روش متفاوتی تجربه می‌کند.

مثلاً شاید از نظر یک نفر، خرسندی در خواندن کتاب‌های خوب باشد یا برای شخص دیگر، خوشحال کردن دیگران یا حتی ایجاد دردسر برای بقیه باعث ایجاد حس خرسندی شود. از نظر عده‌ای خرج کردن یک میلیون دلار و برای عده‌ای دیگر به دست آوردن یک میلیون دلار خوشایند و لذت بخش است.

همه این گفته‌ها به این معنی است که شادی یک امر نسبی است. هر انسانی، ارزش‌های متفاوتی با انسان دیگر دارد. به همین خاطر است که انسان‌ها به روش‌های مختلف در پی جست و جو و به دست آوردن شادی هستند. آنچه به یک نفر احساس خرسندی و کامیابی می‌دهد، ممکن است برای فرد دیگر خوشایند نبوده و چه بسا باعث ایجاد حس نارضایتی در او شود.

هر انسانی خودش انتخاب می‌کند که در زندگی به دنبال به دست آوردن چه چیزی است. اگر عمل یک نفر از نظر شما بی‌ارزش به حساب می‌آید، به خاطر آن است که بر اساس خواسته‌های خود دست به انتخاب زده است نه خواسته‌های شما. این دومین قانون مهم طبیعت انسان است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت:

شادی یک پدیده نسبی است

همان طور که قبلاً هم گفتیم، همه انسان‌ها از یک موضوع به طور یکسان احساس خرسندی و رضایت نمی‌کنند بلکه برای هر شخص متفاوت است. یک فرد ممکن است از یک موضوع احساس خشنودی زیادی کند اما برای فرد دیگر خوشایند نباشد. در این رابطه می‌توان دو قانون مهم و ویژه برای طبیعت انسان مطرح کرد. اول این که همه انسان‌ها به دنبال شادی هستند و دوم این که شادی یک موضوع نسبی است.

موضوع مهم دیگری که باید به آن توجه کرد این است که هر انسانی، منبع محدودی از زمان، انرژی، دانش یا ثروت را در اختیار دارد. مواردی که نام بردیم در واقع جزء منابع انسان به حساب می‌آیند که مقدار آن برای هر انسانی واقعاً محدود است.

مقاله پیشنهادی: چگونه حس شادی ایجاد کنیم؟

هر کس، زمان محدودی برای زندگی در این دنیا در اختیار دارد و باید در همین مدت محدود، همه کارهایی که می‌خواهد انجام دهد. او در طول روز تنها 24 ساعت زمان دارد که از آن باید برای رسیدگی به کارهایش استفاده کند. از طرفی میزان انرژی و دانش او نیز محدود است. شما از زمان، انرژی و دانشی که در اختیار دارید، باید بتوانید برای تولید ثروت استفاده کنید یا زمان و انرژی خود را در اختیار دیگران قرار دهید و در قبال آن ثروت به دست آورید.

ثروت انسان متشکل از دارایی‌ها و پولی است که برای خریدن دارایی‌های دیگر استفاده می‌کند. بنابراین زمان، انرژی و دارایی شما یا به عبارت دیگر منابعتان همیشه محدود هستند اما در عین زندگی به دنبال چیزهای لذت بخشی هستید که بتوانید اوقات زندگی خود را با آن پر کنید.

انسان می‌داند که نمی‌تواند با کار کردن به همه خواسته‌هایش برسد و از طرفی به اندازه‌ای عمر نمی‌کند که بتواند همه آنها را با هم داشته باشد. از این مطالب نتیجه می‌گیریم که انسان باید انتخاب کند. او باید بین گزینه‌های مختلفی که در اختیار دارد، یکی را انتخاب نماید تا به این وسیله بیشترین استفاده را از زمان و انرژی خود ببرد. انسان دائماً در حال انتخاب است تا با استفاده از حداقل زمان و انرژی لازم، شادی و خرسندی را به زندگی خود بیاورد.

این گفته به این معنی نیست که انسان، اساساً موجود تنبلی است بلکه به معنی این است که هیچ کس وقت و انرژی لازم برای انجام همه کارهایی که دوست دارد را در اختیار ندارد. بنابراین باید فعالیت‌هایی را انتخاب کند که به او امکان استفاده حداکثری از منابع موجود را بدهد.

استفاده از منابع موجود برای افزایش احساس شادکامی و رضایت

سومین قانونی که درباره طبیعت انسان می‌توان مطرح کرد این است که منابع موجود در اختیار انسان اساساً محدود هستند. به همین خاطر انسان باید از داشته‌های خود به نحوی استفاده کند که بیشترین احساس شادکامی و رضایت را به دست آورد. به طور خلاصه این که او باید انتخاب کند. به همین خاطر است که انسان برای خود ارزش‌هایی را در نظر گرفته است.

ارزش به زبان ساده عبارت است از میزان خرسندی و کامیابی که یک شخص انتظار دارد از یک ایده یا هدف به دست آورد. به همین خاطر است که برخی موارد در زندگی انسان از ارزش بیشتری برخوردار هستند، زیرا انسان بر این عقیده است که آن ارزش، شادی و رضایت بیشتری برای او به همراه دارد. انسان به طور خودکار، برخی موضوعات را بیشتر از بقیه ارزش گذاری می‌کند، چون نمی‌تواند همه آنها را با هم یک جا داشته باشد.

درک ارزش ها و تفاوت های فردی

هر انسانی ارزش‌های خاص خود را دارد، اما ارزش‌های هر فردی متفاوت از دیگران است. در حقیقت، درک ارزش‌های دیگران کار دشواری است. حتی کسانی که به هیچ موضوعی علاقه‌ای نشان نمی‌دهند نیز برای خود ارزش‌هایی را در نظر می‌گیرند. این افراد انرژی فیزیکی و ذهنی خود را صرف کارهایی می‌کنند که از نظر ما ممکن است ملال آور و خسته کننده به نظر برسد. این داستان زندگی همه ما انسان‌ها است.

هر یک از ما به دنبال کسب شادی و کامیابی در زندگی خود است، با این تفاوت که مفهوم شادی برای هر فردی متفاوت از دیگری است. به عبارت دیگر شادی برای انسان امری نسبی است. منابعی که انسان در اختیار دارد، اعم از زمان، انرژی، دانش و ثروت همگی محدود هستند. به همین خاطر است که باید دائماً در مورد انجام فعالیت‌های مورد علاقه‌اش دست به انتخاب بزند.

برای انتخاب نیز ابتدا باید فعالیت‌های مورد نظر خود را ارزش گذاری کند. اگر با دقت به افراد پیرامون خود نگاه کنید، متوجه می‌شوید که هر یک از آنها به دنبال کسب شادی در زندگی خود است و هر شخص نیز روش منحصر به فرد خود را در این زمینه دارد و سعی می‌کند به روشی که خودش می‌پسندد زندگی کند نه دیگران.