آنچه در این مقاله می خوانید:

• یادگیری تعاملی روشی برای افزایش ماندگاری دانش
• جایگاه هوش مصنوعی در یادگیری
• نگاهی به آینده یادگیری تعاملی

یادگیری تعاملی روشی برای افزایش ماندگاری دانش

روش های یادگیری نوین کدامند؟ یادگیری تعاملی چیست؟ مدت هاست که از یادگیری تعاملی برای بهبود تجربه یادگیری و افزایش ماندگاری دانش در بین دانش آموزان استفاده می شود. به هر حال، ثابت شده است که یادگیری تعاملی شش برابر بیشتر به دانش آموزان کمک می کند تا یاد بگیرند.

در حالی که این رویکرد برای آموزش در طول سالها به شکل بازی در نقش، قصه گویی و همچنین بازخورد همسالان در آمده است، اما با تغییر عصر تحول دیجیتال، بیشتر تکامل یافته است. هدف این مقاله این است که با بررسی روندهای نوظهور روش های یادگیری این تغییرات را بررسی نماییم.

فناوری های یادگیری تعاملی

در طی قرن ها، مربیان همیشه با آموزش، روش ها، ابزارها، رویکردها و فناوری های جدید برای بهتر کردن روش های یادگیری تلاش کرده اند. در کل، مربیان روش انتشار اطلاعات را در موسسات یادگیری تغییر داده اند تا به دانش آموزان در دستیابی به شایستگی و مطابقت موثرتر مهارت های خود با مشاغل کمک کنند.

موسسات در تمام سطوح یادگیری در حال کشف نوآوری های پیشگامانه برای افزایش تعامل در یادگیری هستند. تا به دانشجویان کمک کنند تا از هر دوره درس، بیشتر استفاده کنند.

تلاش برای افزایش تعامل دانشجویی منجر به روندهای یادگیری تعاملی هیجان انگیز زیر شده است:

یادگیری واقعیت افزوده یا AR

یادگیری واقعیت افروده Augmented Reality  یک فناوری غوطه وری است که اجزای دیجیتال مانند ویدئو، تصاویر، متن، انیمیشن ها و مدل های سه بعدی را بر روی عناصر دنیای واقعی قرار می دهد.

به عبارت دیگر، یادگیری واقعیت افزوده تصاویر دنیای واقعی را با جزئیات ادراکی تولید شده توسط رایانه افزایش می دهد و نوع جدیدی از روش های یادگیری می باشد.

وجه تمایز یادگیری افزوده با سایر فناوری ها

آنچه یادگیری واقعیت افزوده را از سایر روش های یادگیری و فناوری های غوطه وری جدا می کند این است که بالاترین درجه ادغام دنیای واقعی و مجازی را از خود نشان می دهد.

به دلیل این قابلیت، AR در بسیاری از مناطق استفاده فزاینده ای یافته است و به آرامی در حال تبدیل شدن به بخشی همه گیر در زندگی روزمره ما است.

در حال حاضر، یادگیری واقعیت افزوده جایگزین واقعیت فیزیکی شده است و در بسیاری از موارد، نیاز به کلاس های درس و آزمایشگاه های دانشگاه را از بین رفته است. نهادهای پیشرو روشی لمسی و عملی برای آموزش نسل بعدی پزشکان، بدون نیاز به ترک خانه های خود، پیدا کرده اند.

یادگیری واقعیت مجازی یا VR

واقعیت مجازی Virtual Reality یکی دیگر از روندهای یادگیری تعاملی و روش های یادگیری است که افزایش استفاده در بخش آموزش را به همراه داشته است. این فناوری، پتانسیل عظیمی برای تغییر در نحوه تحویل محتوا دارد.

در درجه اول، یادگیری واقعیت مجازی با پیش فرض ایجاد یک دنیای مجازی همه جانبه (تخیل یا واقعی) کار می کند، بنابراین به زبان آموزان این امکان را می دهد که نه تنها محتوا را ببینند بلکه از نزدیک با آن تعامل کنند.

با این کار، بار شناختی مورد نیاز فراگیران برای پردازش اطلاعات آموزشی را کاهش می دهد. غوطه وری فراگیران در آموخته ها، آنها را در درک کامل مفاهیم ترغیب می کند.

ویدئوی ویژه : بهترین روش یادگیری

روش یادگیری واقعیت مجازی از آزمایشگاه های ناسا تا مدارس

چندین سال است که روش یادگیری واقعیت مجازی در تنظیمات آموزش مراقبت های بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرد. اما مدرسان اخیراً شروع به کشف کاربرد آن در سایر زمینه های آموزشی کرده اند.

به عنوان مثال، ناسا آزمایشگاهی گسترده برای یادگیری واقعیت مجازی ایجاد کرده است تا فضانوردان آینده را آموزش دهد. آزمایشگاه واقعیت مجازی، با استفاده از یک دنیای سه بعدی گرافیکی، تجربه واقعیت مجازی جذاب را ارائه می دهد.

فراگیران برای کشف زندگی خارج از ایستگاه فضایی بین المللی، بدون ترک سیاره زمین، با استفاده از ترکیبی از ردیاب های حرکتی، دستکش بازخورد لمسی و یک هدست، این تجربه را به دست می آورند.

جایگاه هوش مصنوعی در یادگیری

یکی دیگر از روش های یادگیری مخصوصا یادگیری تعاملی هوش مصنوعی Artificial intelligence می باشد. هوش مصنوعی بر ایجاد ماشین هایی که هوش انسان را شبیه سازی می کنند یا از طرز تفکر و عملکرد انسان تقلید می کنند، تأکید می کند.

پتانسیل هوش مصنوعی در جنبه هایی مانند پردازش زبان طبیعی، تشخیص گفتار و بینایی ماشینی، آن را به یک فناوری بسیار ارزشمند در بخش آموزش تبدیل می کند.

به طور خاص، هوش مصنوعی ویژگی های مقطعی، جامعیت و کاربرد قوی را به نمایش می گذارد. این یک چشم انداز بدیع است که اگر به درستی اجرا شود، می تواند به رفع چالش های چند ساله که دانشجویان، مدیران، معلمان و محققان با آن رو به رو هستند، کمک کند.

به همین ترتیب، کالج ها و دانشگاه ها در حال جستجوی تخصص برای یافتن راه های منحصر به فرد برای مهار هر قطره از این پتانسیل هستند.

استفاده از هوش مصنوعی در دانشگاه استافوردشایر

در حال حاضر، برخی از موسسات مانند دانشگاه استافوردشایر Staffordshire با نوآوری در هوش مصنوعی پیشرفت چشمگیری دارند. این موسسه اولین برنامه مربی دانشجویی مبتنی بر هوش مصنوعی انگلستان را ایجاد کرده است.

نوآوری توسط دانشگاه استافوردشایر طلوع جدیدی در یادگیری تعاملی است و نمونه خوبی از چگونگی استفاده از هوش مصنوعی برای ساده سازی زندگی دانشگاه و همچنین روش های یادگیری است.

یادگیری همراه اول

با تکثیر دستگاه های تلفن همراه، استفاده از آنها در صنایع مختلف همچنان افزایش می یابد. در بخش آموزش، دستگاه های تلفن همراه، به ویژه تلفن های هوشمند، به ابزاری رایج در کلاس تبدیل شده اند.

آمار نشان می دهد 46٪ از دانش آموزان تمایل دارند برخی از دروس خود را با استفاده از دستگاه تلفن همراه به پایان برسانند. روش های یادگیری همگام با تکنولوژی روز پیش می روند و تحولاتی را ایجاد می کنند.

تلفن همراه راهی برای یادگیری جدید

دستگاه های تلفن همراه راهی برای یادگیری جدید ( یادگیری همراه اول ) فراهم کرده اند. این روش یادگیری منحصر به فرد مستلزم استفاده از دستگاه های محاسباتی قابل حمل مانند لپ تاپ، تلفن های هوشمند، iPad  و تبلت برای ارائه (برای معلمان) و دستیابی (برای دانش آموزان) به اطلاعات ضروری است.

قابلیت حمل این وسایل باعث می شود که آموزش و یادگیری فراتر از کلاسهای سنتی موجود باشد.

یادگیری مشارکتی

یادگیری مشارکتی رویکردی برای آموزش و یادگیری تعاملی است که شامل گروه های کوچکی از دانش آموزان است که در گروه های کلاسی برای تکمیل یک کار، حل مسئله یا ایجاد محصول با هم کار می کنند.

همانطور که Gerlach می گوید، "یادگیری مشارکتی بر این عقیده استوار است که یادگیری یک عمل اجتماعی است که به طور طبیعی اتفاق می افتد  و در آن شرکت کنندگان با هم گفتگو می کنند. از طریق این تعامل و گفتگو است که یادگیری اتفاق می افتد. "

فناوری و تغییر در روش های یادگیری مشارکتی

همانطور که گفته شد، خوب است به این نکته اشاره کنیم که روش یادگیری مشارکتی یک روند یادگیری تعاملی کاملاً جدید نیست. سالهاست که معلمان از این رویکرد استفاده می کنند. با این وجود، با پیشرفت های فناوری، نوع فعالیت های مورد استفاده و ابزارهایی که این مدل یادگیری را تسهیل می کنند، تغییر کرده است.

در درجه اول، ظهور فناوری ارتباطات مجازی، راه هایی را برای همکاری دانش آموزان در خارج از کلاس فیزیکی و فراتر از روز مدرسه ایجاد کرده است.

یادگیری تجربی

نوع دیگر یادگیری تعاملی، یادگیری تجربی می باشد. دانش آموزان در این روزگار به راحتی حواس پرت می شوند. در واقع، مطالعات نشان می دهد که اکثر دانش آموزان از وسایل دیجیتال خود برای فعالیت های غیر کلاس استفاده کرده اند.

به همین دلیل مشارکت دادن آنها در فعالیت های یادگیری فعال تر مانند یادگیری تجربی، امری کاملاً منطقی شده است.

تجربه دنیای واقعی با یادگیری تجربی

یادگیری تجربی صرفاً به معنای یادگیری از طریق تجربه است. این کار بر روی دانش آموزان استوار است که در تجربیات عملی خود برای انجام مهارت های عملی و بینش مفهومی فراموش نشدنی منعکس می کنند.

یادگیری تجربی در یک چرخه وجود دارد. همانطور که دیوید کلب David Kolb در نظریه یادگیری تجربی خود  experiential learning theory به اختصار ELT اظهار نظر می کند، این چرخه چهار مرحله دارد:

• آزمایش فعال
• تجربه عینی
• مشاهده انعکاسی
• مفهوم سازی انتزاعی

روش یادگیری تجربی اکنون در مدارس سراسر جهان بیشتر دیده می شود و این دلیل خوبی دارد. این رویکرد یادگیری، دانش آموزان را در موقعیت های دنیای واقعی غرق می کند، جایی که تصمیمات، رفتار و مهارت ها در یک محیط امن و کنترل شده، توسعه، ارزیابی و تمرین می شوند.

تاثیر فناوری بر یادگیری تجربی و ظهور تورهای مجازی

پیشرفت های تکنولوژی حتی در مرحله چرخه یادگیری تجربی نیز تغییری ایجاد نکرده است. آنچه که تکامل یافته است نحوه قرار گرفتن دانش آموزان در سناریوهای واقعی است.

در ابتدا، فراگیران مجبور بودند برای ایجاد یادگیری تجربی به فعالیت هایی از قبیل تبادلات فرهنگی، مسافرت های بین المللی یا تورهای موزه ای بپردازند. این امر به لطف فناوری های در حال ظهوری مانند VR ، AR ، که انجام تورهای مجازی و یادگیری را آسان می کند، دیگر وجود ندارد.

روش یادگیری اجتماعی

روش یادگیری اجتماعی فرآیند یادگیری و کسب دانش از طریق مشاهده یا تعامل با فرد دیگری است. نظریه یادگیری اجتماعی آلبرت بندورا بر اهمیت مشاهده و مدل سازی نگرش ها، رفتارها و واکنش های عاطفی دیگران تأکید دارد.

یادگیری یک تجربه کاملاً اجتماعی است. به علاوه، محیط های اجتماعی که فراگیران تحت تأثیر قرار می گیرند، تأثیرات سازنده ای در نحوه درک درس ها دارند. به همین ترتیب، مربیان باید تلاش کنند تا از طریق ارتباط و همکاری مداوم معلمان و دانش آموزان، فضای مثبتی را برای یادگیری ایجاد کنند.

روش یادگیری خرد

روش یادگیری خرد مدتهاست که به طور عمده برای آموزش شرکت ها مورد استفاده قرار می گیرد.  در آن شرکت کنندگان باید فرآیندهای جدید را در مدت زمان کوتاهی یاد بگیرند. با این حال، در بخش آموزش نیز محبوب می شود.

این روش یادگیری که از مفهوم تکه تکه شدن وام می گیرد، که در دهه 1950 توسط جرج آرمیتیج میلر George Armitage Miller‎ رواج یافت.

به گفته میلر، مغز انسان توانایی نگهداری بین پنج تا نه چیز را در حافظه فعال دارد، پس از آن، این اطلاعات تبدیل می شوند تا در حافظه طولانی مدت ذخیره شود وگرنه فراموش می شود.

افزایش یادگیری با روش یادگیری تکه تکه کردن

روش یادگیری تکه تکه کردن مستلزم شکستن رشته های طولانی اطلاعات به چند تکه است که به راحتی در حافظه فعال پردازش می شوند. یادگیری خرد یا یادگیری به صورت انفجاری، ازدیاد شناختی را کاهش می دهد و از فرسودگی شغلی یادگیرنده جلوگیری می کند. بعلاوه، این کارایی را افزایش می دهد و شخصی سازی ها را امکان پذیر می کند.

یادگیری خرد را می توان در چندین رویکرد آموزشی، چه به صورت آفلاین و چه به صورت آنلاین، متناسب با نیازهای زبان آموز مدرن اجرا کرد. علاوه بر این، در همه رسانه ها از جمله متن، فیلم، تصاویر و صداها به خوبی کار می کند.

نگاهی به آینده یادگیری تعاملی

بدون شک فناوری در حال تغییر ماهیت یادگیری تعاملی است. شروع روند یادگیری انقلابی در یادگیری ایجاد کرده است. فناوری این امکان را فراهم کرده است که یادگیری از حد معمول خارج شود و یک یادگیری باورنکردنی بین مدرسه و خانه ایجاد کند.

علاوه بر این، روش های یادگیری نوین، دانش آموزان را قادر به تعامل با اطلاعات و مهارت هایی کرده است تا بتوانند به راحتی یاد بگیرند. واقعیت مجازی جهان را به کلاس و خانه آورده است و به دانش آموزان اجازه می دهد با سهولت بی سابقه و درجه بالایی از اثربخشی از مفاهیم پیچیده استفاده کنند.