آنچه در این مقاله می خوانید:

• اهمیت برقراری ارتباط مؤثر
• 1. از حرف زدن دست برداشته و گوش دهید
• 2. خودتان را مجبور کنید که به حرف‌های دیگران گوش دهید
• 3. با طرف مقابل خود صادق باشید
• 4. به نشانه‌های غیرکلامی نیز توجه داشته باشید
• 5. تمرکز خود را روی زمان حال و جایی که هستید، حفظ نمایید

اهمیت برقراری ارتباط مؤثر

روابط در تنهایی به وجود نمی‌آید. بلکه در میان دو شخص اتفاق می‌افتد که تجارب گذشته، پیشینه و انتظارات خود را با یکدیگر مطرح می‌کنند. همانطور که افراد متفاوت هستند، میزان مهارت‌های ارتباطی آنها نیز متفاوت است. اما از آنجایی که برقراری ارتباط یک مهارت است، شما می‌توانید برقراری ارتباط به شکل موثرتر را یاد بگیرید. یکی از مدل‌های معمول برقراری ارتباطات، صحبت کردن با طرف مقابل است. شما در هنگام صحبت کردن با او به طور خودکار در حال برقراری ارتباط هستید. در حالی که صحبت کردن با فرد روبه‌رو، یک نمونه ارتباط برقرار کردن به‌شمار می‌رود، اما گاهی شما حقیقتاً درباره مسائل مهمی صحبت نمی‌کنید. این اتفاق زمانی می‌افتد که شما درباره اتفاقات روزمره و موضوعات سطحی (مثلا بچه‌ها چطور هستند؟ کار چطور بود؟ حال مادرت خوب است؟) صحبت کنید. در این مقاله قصد داریم در ابتدا درباره چگونگی صحبت کردن به شکل واضح‌تر و داشتن رفتار مناسب با افراد مهم بپردازیم. این ارتباطات هستند که یک رابطه را به وجود آورده یا از بین می‌برد. شما می‌توانید همین امروز و همین لحظه روابط خود را با به کارگیری توصیه‌های زیر بهبود بخشید.

1. از حرف زدن دست برداشته و گوش دهید

تابه‌حال چند بار شنیده یا دیده‌اید که یک نفر در یک مقاله درباره مهارت‌های ارتباطی، به مهارت گوش دادن اشاره کرده است؟ زمانی که در این شرایط قرار می‌گیرید، چقدر انجام این کار برایتان دشوار است؟ مطمئناً سخت‌تر از آن چیزی است که نشان می‌دهد. همه ما زمانی که درگیر یک بحث جدی یا یک گفتگوی بسیار مهم هستیم، اینکه حرف نزنیم و به دیگری گوش دهیم خیلی کار دشواری برایمان خواهد بود. خیلی از ما از ترس اینکه کسی به حرف‌های ما گوش ندهد، به حرف زدن بیش از اندازه روی می‌آوریم. اما در واقعیت دقیقاً عکس این است. چنین رفتاری بیشتر از حالت قبل باعث می‌شود که دیگران به حرف‌های ما گوش ندهند.

2. خودتان را مجبور کنید که به حرف‌های دیگران گوش دهید

ممکن است برای یک لحظه، دست از حرف زدن بردارید اما ذهن شما درگیر حرفی است که در ادامه خواهید گفت. بنابراین شما خیلی به آنچه که گفته می‌شود، گوش نمی‌کنید. شاید برای شما جالب باشد که بدانید روانپزشکان برای اینکه بتوانند به صحبت‌های مراجعه کننده خود گوش دهند، یک تکنیک خیلی خوب به کار می‌برند. آن‌ها حرف‌های طرف مقابل خود را مجدداً بیان می‌کنند. به این کار به اصطلاح بازتاب می‌گویند. اگر این کار را زیاد از حد انجام دهید یا در تن صدای مناسبی تکرار کنید، ممکن است طرف مقابل خود را ناراحت کنید. چرا که شاید او تصور کند که شما قصد مسخره کردن او را دارید. بنابراین این تکنیک را خیلی به کار نبرید و اگر طرف مقابلتان از شما دلیل این کار را پرسید، دلیل را به او بگویید. به او بگویید: «گاهی من احساس می‌کنم که خیلی متوجه حرف‌های شما نمی‌شوم. این کار به من کمک می‌کند تا ذهن خود را آرام کرده و حقیقتاً به آنچه که شما می‌گویید، گوش دهم».

مقاله پیشنهادی: چطور مهارت گوش دادن فعالانه را در خودمان تقویت کنیم؟

3. با طرف مقابل خود صادق باشید

برخی از افراد خیلی با اطرافیان خود در زندگی رو راست نیستند. گاهی برخی از مردم ممکن است حتی خودشان را هم نشناسند یا اینکه بیشتر به نیازهای واقعی و امیال خود توجه داشته باشند. اما برای اینکه بتوانید یک رابطه مناسب داشته باشید، باید یاد بگیرید که درباره خودتان و زندگیتان روراست باشید. اینکه تظاهر کنید همه چیز درست است، اصلاً کار درستی نیست. چرا که باعث می‌شود طرف مقابل شما احساس کند که سکوت راه حل بهتری است. دروغ‌های کوچک می‌توانند باعث به وجود آمدن دروغ‌های بزرگ شوند. اینکه احساسات خود را پشت یک شخصیت شکست‌ناپذیر مخفی کنید، شاید برای شما جواب بدهد اما برای خیلی‌ها این چنین نیست. شاید این چیزها در گذشته شما را به نتیجه رسانده است اما همه آنها موانعی هستند که در مسیر برقراری ارتباط خوب سر راه شما قرار می‌گیرند. روراست بودن یعنی درباره چیزهایی صحبت کنید که شاید از گذشته تاکنون با هیچ‌کس درباره آنها صحبت نکرده‌اید. این بدین معناست که با طرف مقابل خود، کاملاً روراست و صادق باشید. با این کار شما باید انتظار آسیب و ناامیدی را داشته باشید. همچنین باید منتظر این باشید که از تمام پتانسیل موجود روابط خود نیز بهره ببرید.

مقاله پیشنهادی: در زندگی چقدر صادق باشیم؟

4. به نشانه‌های غیرکلامی نیز توجه داشته باشید

اکثر ارتباطات ما با افراد دیگر در هر رابطه‌، به حرف‌هایی که می‌زنیم بستگی ندارند، بلکه به چگونگی برقراری این ارتباطات وابسته هستند. زبان بدن، تن صدا، آهنگ صدا، ارتباط چشمی و فاصله‌ای که حین صحبت کردن با فرد دارید، همگی ارتباطات غیرکلامی هستند. برای اینکه بتوانید ارتباطات بهتری را برقرار کنید، باید در کنار گوش دادن به گفته‌های فرد مقابل خود، این نشانه‌ها را نیز یاد بگیرید. برای اینکه بتوانید نشانه‌های غیرکلامی طرف مقابل خود را متوجه شوید، باید صبور بوده و زمان بگذارید. هر چقدر بیشتر این کار را انجام دهید، بهتر می‌توانید متوجه گفته‌های شخص مقابل خود شوید.

•  اگر شخصی دست به سینه بایستد، شاید این معنا را داشته باشد که در مقابل طرف صحبت خود، گارد دفاعی گرفته‌ است.
• نداشتن ارتباط چشمی نیز می‌تواند معناهای متفاوتی داشته باشد. شاید به این معنا باشد که شخص مقابل علاقه‌ای به حرف‌های شما نداشته، از چیزی خجالت می‌کشد یا حرف زدن با شما برای او دشوار است.
• صدای بلند و پرخاشگرانه نیز گاهی به معنای این است که فرد نسبت به بحث، احساس ناخوشایندی داشته و از نظر احساسی به شدت درگیر شده است. گاهی هم نشان دهنده این است که طرف مقابل تصور می‌کند کسی به حرف او گوش نداده یا متوجه گفته‌های او نمی‌شوند.
• برخی از افراد زمانی که در حال حرف زدن با آنها هستید، از شما دور می‌شوند. این حرکت نشان می‌دهد که به حرف‌های شما بی‌علاقه بوده یا حالت دفاعی گرفته‌اند.

هنگامی که در حال خواندن نشانه‌های غیرکلامی طرف مقابل خود هستید، به نشانه‌های خودتان نیز دقت کنید. ارتباط چشمی را ایجاد نموده و آن را در طول مکالمه به شکل موثری حفظ کنید. سعی کنید فاصله مناسبی با شخص مقابل داشته و به تن صدای خود دقت داشته باشید. هنگام صحبت کردن با طرف مقابل، نزدیک او بنشینید.

5. تمرکز خود را روی زمان حال و جایی که هستید، حفظ نمایید

گاهی اوقات بحث‌ها به جدال تبدیل می‌شوند. برای حفظ احترام به طرف مقابل و ادامه دادن رابطه خود با او، باید تلاش کنید و تمرکز بحث را روی موضوع مورد نظر حفظ کنید. برای مثال اگر جدال بر سر این است که چه کسی امشب شام بپزد، موضوع بحث را همین مورد نگه دارید. وارد این بحث‌ها نشوید که وظیفه هرکس در خانه چیست یا چه کسی بچه‌ها را بزرگ می‌کند یا چه کسی باید ظرف‌ها را بشوید. زمانی که بحث‌های مختلف را با هم قاطی می‌کنید، جدال بالا گرفته و بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود. در این حالت یکی از طرفین باید سعی کند تا بحث را تمام کند. حتی اگر نیاز باشد، بحث را کاملاً رها کند. البته سعی کنید این کار را با نهایت احترام به طرف مقابل انجام دهید. برای مثال بگویید: «ببین، من فکر می‌کنم با بحث امشب ما هیچ‌چیز بهتر نخواهد شد. اجازه بدهید بحث را همین‌جا تمام کنیم و فردا صبح که حالمان بهتر است درباره آن صحبت کنیم». به احتمال زیاد شخص مقابلتان با شما در این زمینه موافقت کرده و از حرف شما هم احساس بدی پیدا نمی‌کند.